สองมือกร้าน กายกล้า ยืนท้าโลก
สิทธิโชค แห่งชีวา ชลาศัย
สุขสงบ ร่มเย็น มิเข็ญใจ
ดังร้างไร้ ไฟปัญหา แห่งมายา
ทั้งต้น - สาย ปลายเหตุ ที่ก่อเกิด
บ้างอดสู หรูเลิศ เกิดประหม่า
บ้างเพลี่ยงพล้ำ ถลำลึก สำนึก...ล้า
มีสุข .. เศร้า .. เคล้าน้ำตา ... จนชาชิน
คนอยู่สูง หากมองต่ำ คลำทุกทิศ
คนอยู่ต่ำ ใช้ชีวิต เป็นนิจศีล
คนอยู่สูง หากมองต่ำ เป็นอาจิณ
คนอยู่ต่ำ กว่าเมฆินทร์ ย่อมยินดี
คนต่ำขอ มองตะวัน จันทร์ส่องหล้า
ให้เต็มตา ก่อนก้มต่ำ ย้ำศักดิ์ศรี
หากเบื้องบน คือหลังคา ป้องปฐพี
ใยเบื้องต่ำ จะย่ำยี ธุลีแดน ...
สมัครสมาชิก:
ส่งความคิดเห็น (Atom)
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น