328

เห็นด้วยครับ จับมาได้ รีบใส่ปลอก
ของใครบอก กันถ้วนถี่ ก็ดีหนา
สีน้ำเงิน ของใครนี่ ที่ออกมา
ทำงามหน้า อัดสีแดง แรงดูพาล

ไม่เห็นด้วย กับทุกสี ที่มาป่วน
ออกมาชวน กันวุ่ยวาย หลายสถาน
ทั้งแดงเหลือง ชวนกันทำ น่ารำคาญ
แตการนั้น ต้องคนรัฐ จัดการเอง

ดันปล่อยให้ น้ำเงิน เดินมาป่วน
อัดเค้าม้วน ลงพับ จับข่มเหง
ทำไม่ถูก ใช้กฏหมู่ Kuลุยเอง
แล้วก็เร่ง รีบหนี ปรี่ลงรู

ขุดออกมา ประจาน กันซะบ้าง
ว่าใครสร้าง ใครสั่ง อย่างอดสู
บุรีรัมย์ หรือที่ไหน ใคร่อยากดู
ออกมาสู้ สบหน้า ประชาไทย

กล้าสั่งการ ก็ต้องกล้า เงยหน้ารับ
บ้างสิครับ อย่าปอด ดอดไปไหน
รัฐต้องตาม ออกมา อย่าช้าใย
ปลอยเอาไว้ หอกข้างแคร่ คอยแหย่ตำ

327

นิติรัฐ จัดไว้เพื่อ คนเสื้อแดง
ส่วนพวกแต่ง หน้าตา ผ้าโผกปิด
ดังโจรร้าย ปล้นก่อการ มารหรือมิตร
มิกล้าคิด จับสืบสวน ก๊วนอาสา

เป็นกองทัพ เสื้อน้ำเงิน เชิญมาช่วย
หน้าไม่สวย จึงต้องปิด คิดเสียว่า
ยังรู้อาย แต่ไม่วาย เสียราคา
เป็นปัญหา เทียบคุณค่า เท่าเทียมโจร

ทุกคนรู้ กันอยู่แล้ว พวกห้าร้อย
มีไม่น้อย ทั้งเพื่อนห้อย และพวกโหน
เอาออกมา ทำหน้าที่ ทมิฬทะโมน
จึงเอนโอน นิติรัฐ ขัดข้องใจ

326

อันนายกปากร้อง................................จัดการ
สร้างภาพหรูรัฐบาล..............................ค่ำเช้า
หลังฉากกลับเดินงาน............................เร้นลับ
หนุนหนุบหนับเร่งเร้า.............................ไล่บี้เสื้อแดง

คลางแคลงมิจบสิ้น...............................ต่ำทุน
อำนาจกลับเวียนหมุน............................บิดเบี้ยว
นิติรัฐนิติคุณ.......................................มาร์กซิส ห่วยนอ
ตลบแตลงลดเลี้ยว...............................ซับซ้อนวางแผน

แกนนำเหลืองอีกด้วย............................น้ำเงิน
พยานประจักษ์ผิดกลับเมิน.....................เกี่ยวข้อง
สีแดงทุกขณะเผชิญ.............................หมายกด
ขวางขัดจ้องปัดป้อง..............................ชั่วร้ายเสมอมา!!!

325

กองกำลัง เสื้อน้ำเงิน ที่เดินอวด
คือตำรวจ ชาติไทย ในอิสาน
จากสุรินทร์ บุรีรัมย์ มาทำงาน
โดยมีฐาน ภาคสาม ตาม เน ฯ- บุญฯ
ทุกคนรู้ อยู่ว่า อย่าให้ยิง
เหตุแท้จริง ยิงใส่ คนใหญ่หนุน
เรื่องจึงเงียบ เหยียบไว้ ใช้บุญคุณ
เล๊ะเป็นวุ้น นิติรัฐ เห็นชัดเจน...

324

รัฐบาล นิติรัฐ จัดการด้วย
ขอได้ช่วย สืบสวน ก๊วนอาสา
กองกำลัง เสื้อน้ำเงิน เดินพัทยา
ที่จัดมา ต้านเสื้อแดง แรงเกินไป
กองกำลัง แยกหมู่เหล่า เขาสังกัด
มันบ่งชัด วันนั้น ท่านอยู่ไหน
การปะทะ ขว้างปา ไม่ว่าไร
ยิงปืนใส่ ใครทำ นำตัวมา
รู้ตัวตน ต้นสังกัด ชัดอย่างนี้
ทำบอดบี้ เหมือนใบ้ ไม่ได้หนา
ประชาชน เห็นรู้ อยู่เต็มตา
ถ่ายทอดมา ทีวี ที่ยิงแดง
การปล่อยปละ ละเลย เฉยพวกฉัน
ส่วนพวกมัน สมน้ำหน้า กล้ากำแหง
ถูกบาดเจ็บ เสียบ้าง ข้างเสื้อแดง
จะได้แหยง หนีไป ไม่มากวน
หากคิดได้ แค่นี้ ชี้ทารก
สกปรก วิธีการ ต้านยิงสวน
เหมือนให้ท้าย ไม่เอาผิด คิดมิควร
กลับเสริมส่วน สองมาตรฐาน ประจานตน....

323

ถ้าได้อย่าง เสียอย่าง ยังรับได้
แต่ผ่านไป ผ่านมา น่าฉงน
มีแต่เสีย กับพังไป ไงชอบกล
จะหลุดพ้น วังวนได้ อย่างไรกัน

เรื่องปราบม้อบ รุนแรง ทั้งแดงเหลือง
แล้วเป็นเรื่อง เป็นราว ที่กล่าวขาน
นั่นแหละคิด ว่าเสียไป จะได้การ
แต่วันวาน เห็นชัด บัดซบใจ

ไม่จับปืน แล้วจะใช้ อะไรปราบ
ก็อยากทราบ เหมือนกัน ท่านทราบไหม
ใช้แต่โล่ห์ บุโรทั่ง ตั้งเข้าไป
เจอท่อนไม้ โต้กลับ จับไม่ลง

แก๊ซน้ำตา ยิงไป ดันไม่เวิร์ค
เอิกเกริก แขนขาขาด พลาดเสียงหลง
งงสิครับ แก๊ซน้ำตา พากันงง
ชวนให้หลง ว่าปิงปอง น้องพกมา

ความรุนแรง ไม่มีทาง จะสร้างสรรค์
ต้องช่วยกัน ทุเลา เจ้าปัญหา
ปัญญาแก้ ด้วยการ เจรจา
อย่ามาท้า ทุ่มแทงต่อ ขอเถอะคุณ

322

๏ เสี่ยงอะไร เสี่ยงได้..............เสี่ยงเสีย
ไม่เสี่ยง ได้เสีย เฮีย...............ขาดซ้อ
เสี่ยงเถอะ เซอะเที่ยง เพลีย.....อยากพัก ผ่อนนา
เดี้ยงศึก ดึกเสี่ยง จ้อ..............จิตร้อนรุมใจ

๏ เสี่ยงไพ่ นั่งเพ่งจ้อง.............ดูหมอ
เล่นไพ่ อะไรหนอ...................แม่เจ้า
เสี่ยงไพ่ ใส่เพี่ยงรอ................พ่อเพลี่ยง-พล้ำแล
เสี่ยงบ่อย สร้อยเบี่ยงเข้า.........แปะโป้ง'โรงจำนำ'

321

เพราะเสียไป จึงได้มา ตำราเต๋า
เมื่อมีเขา จึงมีเหว ใช่เหลวไหล
ความชั่วดี มีอยู่ คู่กันไป
ทำอย่างไร ให้เป็นกลาง คือทางดี
ทางสายกลาง เท่านั้น ขั้นสุดยอด
รู้ตลอด ทั่วกัน นั่นวิถี
พุทธองค์ ทรงทำ ย้ำวิธี
ตึงหย่อนมี ทดลอง ต้องสายกลาง...

320

เมื่อได้อย่าง แม้นเสียอย่าง ยังเท่าทุน
จะได้บุญ โดยทำบาป หาได้ไม่
เผด็จการ มิอาจฆ่า ประชาธิปไตย
ชนชาวไทย คือนักสู้ ผู้รักธรรม

สัจธรรม ให้ความจริง ได้ปรากฏ
จอมกบฏ ทรยศชาติ พาตกต่ำ
ด้วยกิเลส และตัญหา ชิงการนำ
สั่งก่อกรรม ลุกไล่ล่า ประชาชน

จึงเจ้าจอน คูโบต้า รากหญ้าไพร่
เป็นคนไทย ใจเต็มร้อย ปลูกพืชผล
วอนท่านเท้า ผู้มั่งมี อิทธิพล
อย่าหลงตน ลืมลูกหลาน สำราญใจ

ได้อำนาจ เสียโอกาส ความเป็นคน
ของมวลชน ชาว ประชา ธิปไตย
จะคงความ สันติสุข ได้อย่างไร
ด้วยดวงใจ คนสื้อแดง ยังแช่งสาป

319

เมื่อมั่งมี อำนาจ และบารมี
จะคงดี ที่คงไว้ ให้ทหาร
จะไม่ปล่อย ให้ใคร ได้สำราญ
ในอำนาจ บริหาร ของบ้านเมือง

****************

ใครคิดสู้ ยิ่งใหญ่ ฉันไม่สน
มันแค่คน ชั้นกุลี ที่ขยะแขยง
คิดจะเอา ไม้จิ้มฟัน มาทิ่มแทง
ขอสาปแช่ง พระสยามฯ ปรามพวกมัน

*************************

..... ในสังคม ปัจจุบัน เห็นตัวอย่าง
มีช่องว่าง ให้ลูกชาย ผมบ้างใหม
เค้าไฝ่ฝัน ตอนเติบโต ไม่อยากเป็นไพร่
เหมือนพ่อมัน คนนี้ไง ใคร .......... ยัดเยียดมา

318

ได้อย่างเสียอย่างนี้...................ยุติธรรม
ของแลกจะจดจำ......................ซาบซึ้ง
สัจจะแห่งน้ำคำ.........................สูงค่า
ตระบัดสัตย์ทำอ้ำอึ้ง...................จึ่งต้องเสียคน

คุณโทษอยู่ต่างข้าง....................ฟากฝั่ง
โทษกัดกร่อนผุพัง.....................เสื่อมแล้ว
ส่วนค่าแห่งคุณยัง......................ประโยชน์ก่อ เกิดแล
ใกล้ชิดคุณจักแคล้ว...................โทษแผ้วพานผจญ

317

ผู้ที่ใช้ อำนาจ ถือบาตรใหญ่
จะต้องให้ หิริ มิมัวหมอง
จะคิดทำ สิ่งใด ต้องไตร่ตรอง
ให้คล้องจอง ยุติธรรม จึงทำไป
ผู้ที่ใช้ อำนาจ ถือบาทใหญ่
บ้าเรื่อยไป ใช้อำนาจ อาฒม์นิสัย
เรื่องผิดถูก ชั่วดี มิสนใจ
มีบ้างไหม ในรัฐบาล วานบอกที....

316

อำนนาจตามกฎบ้าน.................................เมืองเรา
ต้องอยู่คู่บรรเทา......................................ทั่วถ้วน
หากหมดอำนาจเงา...................................ปีศาจ
เมืองแยกกฎหมายล้วน..............................หมดสิ้นคนกลัว

อำนาจบาตรใหญ่นี้...................................ใช้พาล
พวกนักเลงบริวาร......................................กลั่นแกล้ง
เพาะบ่มนิสัยราน......................................แรงรุ่ม
มีแต่ความขัดแย้ง.....................................แบ่งข้างพรางตัว

อำนาจควรแค่ใช้......................................พอดี
ยืดหยุ่นใช่เร่งตี.......................................เหล็กร้อน
น้ำเย็นลูบเย็นดี.......................................ใจสุข
ลดทุกข์แรงสะท้อน..................................ปลดร้อนแรงไฟ

315

ผู้คุมกฏ หมดศักดิ์ศรี แค่คนเถื่อน
ดูเสมือน มี " อำนาจบาตรใหญ่ " ใจทมิฬ
หลงตัวตน เทียมเทียบฟ้า ค่าเพียงดิน
มิยลยิน ploythana สาธยาย

จึงฝันไป ใจเตลิด เกิดมาใหญ่
ช่างเกรียงไกร ในอำนาจ ที่มั่นหมาย
จนก่อกรรม ทำลืมแก่ แม้ความตาย
ไม่ละอาย ต่อบาป ถูกสาปแช่ง

อันเสาหิน แปดศอก ตอกเป็นหลัก
ช่วยกันผลัก เสาคงคอน ผุกร่อนแล่ง
อย่าหลงกลัว และหมอบกราบ ผิดสำแดง
จงร่วมแรง ไล่ อำนาจ ขาดชอบธรรม

314

หากเราเป็น ผู้คุ้มกฏ ภายในบ้าน
แต่ได้เที่ยว ระราน คนทั่วถ้วน
พอเขาเถียง เราหา ว่าเขากวน
เลยตีรวน ลงโทษ จับเขาตี

จนเด็กๆ เริ่มเก็บกด ทนไม่ไหว
จึงวางแผน วิ่งหาย หมายหลบหนี
แต่ผู้คุม ไม่ปล่อย ไล่ต่อยตี
ซ้ำอีกที จับขังนาน กว่าครั้งเดิม

จนอยู่มา วันหนึ่ง ผู้คุมล้ม
เด็กทึ้งผม จิกตี เหมือนฮึกเหิม
ด้วยเก็บกด แรงเพิ่ม กว่าแรงเดิม
หมดเกรงใจ จึงซ้ำเติม ตุ๊บ ... ตึง ... ตัง

ผู้คุมกฏ โกรธเด็ก จึงฟาดให้
ไม้ท่อนใหญ่ ตีแสกหน้า จนเลือดคั่ง
เด็กบาดเจ็บ เกือบตาย เพราะพลาดพลั้ง
แต่ผู้คุม ใยถูก ตั้งข้อหา ....

เด็กผิดไหม เด็กผิด ถูกลงโทษ
ผู้คุมโกรธ เกินกว่าเหตุ พยายามฆ่า !!
ผู้คุมผิด ถูกควบคุม รออาญา
ผลออกมา ....................... อย่างไร ลองทายกัน !!

313

สังคมใดไร้เมตตามาหนุนหลัง
สังคมนั้นเตรียมพังล่มสลาย
คนพลาดพลั้งเหยียบย่ำถ่มน้ำลาย
ใยจึงหมายให้หันหน้าเข้าหากัน

สังคมใดไร้เท่าเทียมเป็นรากฐาน
สังคมนั้นเตรียมพิการล้มสนั่น
กระบวนการยุติธรรมถูกโจษจัน
เลือกแบ่งชั้นวรรณะเลือกข้างใด

สังคมใดไร้โอกาสและปิดกั้น
สังคมนั้นเตรียมประจัญความสงสัย
มีแต่ความลับลวงไม่ห่วงใย
มีแต่ความไม่จริงใจจ้องทำลาย

สังคมใดไร้ขันติ และ สันติ
สังคมนั้นเตรียมปริแตกและสูญหาย
ความเห็นต่างของผู้คนนั้นมากมาย
ต้องรู้จักข่มกายและข่มใจ

สังคมใดไร้ผู้นำที่แข็งแกร่ง
สังคมนั้นเตรียมแกว่งลื่นไถล
ปล่อยผู้นำไร้ค่านำทางไป
เหมือนผลักไสให้ต่ำลงทุกที

สังคมใดไร้ความจริงและกฎหมาย
สังคมนั้นเตรียมเสียหายและป่นปี้
หากยังไม่หยุดแก่งแย่งและชิงดี
อยากย่ำยี หัวใจกัน ก็เชิญเลย

312

ขอเป็นหนึ่ง ตัวแทน คนส่วนใหญ่
ที่ไม่ใช้ ความรุนแรง เพื่อหวังผล
ความต้องการ สันติดั่ง อารยชน
พร้อมเจียมตน น้อมรับ คำวิจารณ์

แม้รุนแรง แต่เราถือ เขาคือเพื่อน
ไม่แชเชือน จะบอกปัด จะรับขาน
เขารุนแรง เสียเลือดเนื้อ ในเหตุการณ์
เราสงสาร และเห็นใจ อยู่ในที

เขาทำเกิน กว่าเหตุ นั่นว่าใช่ !!
เหตุอันใด สาเหตุใด ใยเสียดสี
ตัวปัญหา หากมอง ให้ถ้วนถี่
ชั่วเจ็ดที ดีเจ็ดหน คนอย่างเรา

ทุกสังคม มีทั้งดี มีทั้งชั่ว
มีสลัว มีสว่าง ขำและเศร้า
ความเลวร้าย ที่รุนแรง เกินบรรเทา
ใช่เกิดจาก พวกเขา เพียงข้างเดียว !!

การสลาย การชุมนุม อย่าบ้าคลั่ง
กองกำลัง !?! ปืน !?! รถถัง !?! ยังแก้เกี้ยว
ทหาร "ทำ" รับว่า "ทำ" มาคำเดียว
ท่านมีเอี่ยว กับใคร ใยรุนแรง ?

การชุมนุม ครั้งไหน ใครไม่เถื่อน
คนกลุ่มหนึ่ง มีเลอะเลือน ใช่เสแสร้ง
อาจมีบ้าง มีคนพราง มาจำแลง
เหตุรุนแรง จึงก่อเกิด ระเบิดมา

เราหวังว่า เพื่อนมนุษย์ จงหยุดคิด
เขามีสิทธิ์ จะร้องเพรียก และเรียกหา
ถ้าสังคม รัฐบาล ไร้เมตตา
คงเกินแล้ว จะเยียวยา ให้เหมือนเดิม

ที่กล่าวมา ข้างต้น ทั้งหมดนั้น
จากใจฉัน ชัดแจ้ง ... ขอแจงเสริม
ใครผิดถูก ต้องพิสูจน์ ให้รู้เพิ่ม
ผิดกฎหมาย ต้องเริ่ม ลงอาญา

ฟังสักนิด ทุกคนล้วน รักชีวิต
แม้กังขา ว่าเขาผิด เสียหนักหนา
ตราบใดที่ ความจริง ยังค้างคา
สังคมไร้ ธรรมมา สงบใด ?

ช่วยแนะนำ ให้ด้วย ช่วยคิดหน่อย
ทหาร "ถอย" หรือ "ไล่ล่า" จึง "ยิง" ใส่
อาวุธจริง กระสุนจริง พร้อมลั่นไก
เขาพิสูจน์ ตัวเขาได้ กันหรือยัง !?!

311

เราต้องการ ;ประชาธิปไตย; ที่แท้จริง !!
เราต้องการ แท้จริง ในสิ่งใด
เราต้องการ ตามหลักธรรม ในข้อไหน
หรือทำไป เพื่อสิ่งใด ก็ไม่รู้


เราต้องการ ;ประชาธิปไตย; ที่แท้จริง !!
เราต้องการ เพื่อผู้ใด ไตร่ตรองดู
เราต้องการ จนพินาศ น่าอดสู
จะเหลืออะไรให้ดู หรือ ประชาธิปไตย


เราต้องการ ;ประชาธิปไตย; ที่แท้จริง !!
เราต้องการ จริงจริง ทำสิ่งไหน
เราต้องการ ประเทศนี้ ที่แห่งใด
ก็ตามใจ ใครห้าม ตามใจประชา


เราต้องการ ;ประชาธิปไตย; ที่แท้จริง !!
เราต้องการ สิ่งไหน กันนักหนา
เราต้องการ อะไร ทำไมอ้างอมาตยา
หรือสักว่า ประชาธิปไตย ใช้ ท่องจำ

310

อย่าไปคิด ว่าเค้าใหญ่ เลยไล่แกล้ง
ไม่ว่าแดง เหลืองน้ำเงิน อย่าเมินหนี
ใครยืนข้าง ปวงชน เป็นคนดี
ไม่ย่ำยี สิทธิ์คนอื่น ยืนได้นาน

แต่ถ้าออก มาวุ่นวาย ทำลายชาติ
ทำประหลาด ก่อวุ่นวาย ให้ราวฉาน
คนส่วนใหญ่ ถึงทนได้ ก็ไม่นาน
อาจจะพาล ขับไล่ ไปทุกคน

ไม่ว่าแดง หรือเหลือง อย่าเฟื่องกร่าง
ขอซักอย่าง ฟังกันนิด คิดซักหน
คุณจะทำ อะไร ให้ปวงชน
อย่าสับสน ทำเกินสิทธิ์ คิดเอาเอง

ถึงวันนั้น ทั้งอำนาจ และบาตรใหญ่
คงจากไป หมดท่า ไม่มาเจ๋ง
ถึงจะกล้า ทำใหญ่ ใจนักเลง
แต่ต้องเกรง ชาวบ้าน กันทั้งเมือง

309

ผู้ที่ใช้ “อำนาจบาตรใหญ่” ฝันไปเถิด
อยากตะเพิด ขับไล่ ไม่ถอยหนี
จะเกณฑ์พล มากี่ไพร่ ไล่ทุบตี
หรือใส่ร้าย ป้ายสี อย่ารีรอ

ผู้ที่ใช้ “อำนาจบาตรใหญ่” ฝันไปเถิด
ตีเตลิด จนแตกพ่าย หมายสานต่อ
ไม่รู้จัก คำว่า “เข็ด” คำว่า "พอ"
หมดเวลา ร้องขอ “พอกันที”

ผู้ที่ใช้ “อำนาจบาตรใหญ่” ฝันไปเถิด
มัวเพลินเพลิด แต่เหยียบย่ำ ... ย่ำศักดิ์ศรี
เหนือชีวิต ความกินดี ความอยู่ดี
คือความ “รัก” ใน “เสรี” ของผองชน

ผู้ที่ใช้ “อำนาจบาตรใหญ่” ฝันไปเถิด
ความประเสริฐ ทำไว้ คงไร้ผล
หากเสแสร้ง แห้งแล้งไป ใจพิกล
อาจสับสน จนพิการ อย่าย่ามใจ

ผู้ที่ใช้ “อำนาจบาตรใหญ่” ฝันไปเถิด
เรา “จงรัก ภักดี ” อย่าใส่ไคล้
ไม่เคยคิด “ทรพี” แผ่นดินไทย
เราต้องการ “ประชาธิปไตย” ที่แท้จริง !!

308

ภายใต้กำแพงแห่งความคิด
ย่อมเกิดความยึดติดและยึดมั่น
ย่อมสร้างความรู้สึกที่กดดัน
ย่อมทำลายความสร้างสรรแห่งปัญญา

วัฒนธรรมความรุนแรงแฝงสังคม
พฤติกรรมไม่เหมาะสมบ่มความบ้า
เห็นต่างพวกต่างสีก็บีฑา
ไล่เข่นฆ่ามั่นหมายตายคามือ

สังคมยังคลั่งแค้นแน่นจริต
ถูกและผิดปรุงแต่งได้ใครนับถือ
ความอึดอัดก่อเกิดการลุกฮือ
เสียงเล่าลือเล่าอ้างต่างมีมูล

สันติภาพหลังสงครามไม่งามงด
คือการกดผู้แพ้ให้สิ้นสูญ
ผู้ชนะเขียนประวัติให้เทิดทูน
ในท่ามกลางกองกูรของผู้แพ้

สันติธรรมจึงใช้เพียงสร้างภาพ
ให้ราบคาบปกครองปิดรอยแผล
แต่เริ่มต้นสักนิดไม่เคยแคร์
จึงเป็นแค่เครื่องมือยุทธวิธี

307

อหิงสา อโหสิ สันติเกิด
จิตเตลิด มิขันติ โสรัจจะ
สมาธิ มิตั้งมั่น วิวาทะ
หิริ โอตตัปปะ ไม่งอกงาม

ทุกสนาม การต่อสู้ ผู้ได้เปรียบ
คงเดินเหยียบ เส้นชัยชนะ น่าเกรงขาม
ผู้พ่ายแพ้ แน่แล้วต้อง ถูกติดตาม
คดีความ ซัดสาดใส่ ให้จำนน

สันติภาพ มิอาจมี ให้มุ่งหมาย
จากการตาย และเจ็บปวด บนถนน
อำนาจแฝง ร้อนแรงกล้า อิทธิพล
บันดาลดล สันติธรรม มิได้เลย

คงความคิด ทำสงคราม เพื่อสันติภาพ
จึงไล่ปราบ ปวงประชา อย่างเปิดเผย
อนิจจา ยังโฉดเขลา เหมือนเช่นเคย
เวรกรรมเอ๋ย ประเทศไทย ในกำมือ

306

ภายใต้ความรุนแรงแห่งโครงสร้าง
ย่อมเกิดความอ้างว้างไม่ห่างหาย
ย่อมก่อความกดดันอันมากมาย
ย่อมทำร้ายองค์รวมของสังคม

วัฒนธรรมความรุนแรงยังแต่งแต้ม
คอยสอดแซมพฤติกรรมซ้ำเพาะบ่ม
ต่อปัจเจกจะประนอมและจ่อมจม
ติดในหล่มตัวตนพ้นประมาณ

ต่อสังคมจะคับข้องด้วยหมองหม่น
เพราะเกลื่อนกล่นด้วยปัญหามหาศาล
เกิดอึดอัดขัดประโยชน์โทษบันดาล
ความต้องการแตกต่างจนหมางเมิน

สันติภาพจากสงครามคือความเขลา
คือความเศร้าหลังรบสงบเผิน
ฝ่ายชนะลำพองจองหองเพลิน
ฝ่ายแพ้เกินกลืนกล้ำระกำใจ

สันติธรรมจึงใช่เพียงสันติภาพ
ใช่สงบหลังเลือดอาบเพื่อรบใหม่
สันติธรรมใช่(ยุทธ)วิธีเพื่อมีชัย
สันติธรรมคือหทัยอันใสงาม

สันติธรรมคือฐานธรรมนำอหิงส์
คือความนิ่งคือความกล้าเดินฝ่าข้าม
คือความรักการุณราวแก้ววาววาม
ใช่ความเกลียดเหยียดหยามตามเกมผจญ

สันติธรรมนำให้เราเข้าใจมนุษย์
ให้เราหยุดประทุษร้ายทุกแห่งหน
โดยเริ่มหยุดความรุนแรงแห่งสกล
ณ จุดแรกที่กมลของตัวเรา

ถ้าจะสู้ก็สู้แต่แค่กิเลส
ซึ่งก่อเหตุลุกลามจากความเขลา
กิเลสนี้มีทั่วไปใช่แต่เรา
คิดบรรเทากิเลสนี้ย่อมมีทาง

อหิงสาคือทางอันสร้างสรรค์
คือหลักธรรมอัศจรรย์ซึ่งสรรค์สร้าง
คือขันติ โสรัจจะและละวาง
การก้าวย่างด้วยสงบจบเบียดเบียน....

305

๏ เที่ยงวัน วันร้อนรุ่ม...........ด้วย'ตะวัน'
ฝนฉ่ำหลั่งมา พลัน..............ดับร้อน
ความกรุณา อัน..................เปรียบดั่ง พิรุณแล
ใช่หลั่งมาเอง อ้อน..............ออดได้'ดังใจ'ฤๅ

๏ หรือ ธรรมอันเที่ยงแท้.......'ยุติธรรม'
ย้ำติทุต-จริต คำ..................ด่าร้อน
สองมาตรฐาน นำ................ธรรมเที่ยง แท้ฤๅ
ศาลสถิตยุติธรรม-ย้อน.........ยอก-แท้หยั่งถึง

๏ พึงคิด มิตรผู้ร่ำ.................รวยฝัน
วิกฤต คือโอกาสอัน..............ท่านสร้าง
ธรรมชาติเที่ยงวัน.................ร้อน ฤ เย็นเวย
นับ 'หนึ่ง-สอง-สาม' ค้าง........คิดร้อนฤๅเย็น

๏ เล่น'การเมือง' เล่นด้วย.......ศาลใด
ห้ามอุทธรณ์ ฎีกา ไย.............เล่นได้
ศาลทหาร กี่ศาล ใคร.............สั่งเล่น
ศาลสถิตยุติธรรม ให้..............เที่ยงแท้ฐานสาม

๏ 'เที่ยงธรรม' ธรรมชาติแท้.....เที่ยงวัน
เที่ยง สว่างโปร่งใส ดัน............มืดได้
เมฆฝน ม่านหมอก มัน.............บังตะ-วันแล
หมอกม่านบังใจ ไว้.................ไม่เข้าใจเลย

๏ เคยเล่น คำเหล่านี้...............นานมา
เบื่อที่จะวิสัชนา......................ซากซ้ำ
ลิขิตแห่งฟ้า-อา......................ถรรพ์จิต
พุทธทำนาย ย้ำ......................เสื่อมแล้ว'ยุติธรรม'-กรรมเวร บารนี ๚

304

เที่ยงตรง เที่ยงแท้ เที่ยงธรรม
หยุดกรรม หยุดก่อ พอแล้ว
ยุติธรรม อยู่ไหน ทแกล้ว
ไม่แคล้ว ไล่ล่า ฆ่าไทย

ต่างคิด ต่างเห็น เป็นอยู่
ต่างชู ผู้ตน หลงไหล
อำนาจ ชี้นำ ทำไป
ทำไม ลืมไทย กันเอง

ลืมตน ลืมตัว ชั่วช้า
ไล่ล่า ฆ่าฟัน ข่มเหง
อวดกล้า ยิ่งกว่า นักเลง
ถือปืน ยืนเบ่ง ยิงฟ้า

ปลุกเร้า นักสู้ แดนสยาม
สู้ตาม สัญชาติ เกิดมา
มือเปล่า มิกลัว แกร่งกล้า
แม้ว่า มิเที่ยง ธรรมเลย

303

ผู้ยืนหยัด สัตย์ซื่อ มือสะอาด
ย่อมผงาด เหนือบัลลังก์ อันสูงส่ง
ผู้เที่ยงธรรม นำใจ ให้เที่ยงตรง
ย่อมมั่นคง ไม่ไหวหวั่น มั่นวจี

คุณธรรม นำหน้า อาญาสิทธิ์
ย่อมลิขิต ความชั่ว ให้ถอยหนี
แผ่พลัง ศรัทธา บารมี
ขจัดภัย ไร้ราคี ที่มืดมน

จิตใจท่าน หนักแน่น กว่าเหล็กกล้า
แต่ชุ่มกว่า สายน้ำ ฉ่ำสายฝน
การปลดเปลื้อง “อคติ” จริตตน
ย่อมส่งผล ให้เมตตา และปราณี

ท่านคือผู้ พิพากษา จากใจฉัน
ผู้สร้างสรรค์ วันใหม่ ในโลกนี้
ผู้เด็ดขาด พิฆาต ฟาดไพรี
ทรงความดี บริสุทธิ์ ยุติธรรม

302

ทำสิ่งใด ใครก่อ กรรม เข็ญ
จักได้เห็นเช่นนั้น วัน เช้าค่ำ
ปลิ้นปล้อน กะล่อน เล่ห์ ทำ
ก็คำพูดตัว ย้อนตี ทำร้าย ตัว


สัญญิง สัญญา แม้นว่า ดี
ไม่หน่ายหนี คนเบือนหน้า ว่า เลวชั่ว
เพราะคนไกลคนคนนั้น ทำ มัวซั่ว
ทำตัว เป็นดี หลบลี้ เรื่องร้าย หมายปลุกปั่น

301

ทำสิ่งใดหากต้อง..................หวังผล
เจือพิษภัยปลอมปน..............ใส่ไว้
พลาดหวังมอบผลยล.............ดูต่าง หน้าแล
ลิขิตกำหนดไว้.....................เที่ยงแท้สัจธรรม

ทำสิ่งใดบ่ต้อง.....................หวังผล
บริสุทธิ์สุกใสดล..................ผ่องแผ้ว
จะได้ทุกสิ่งยล....................ผลส่ง
สัจธรรมเพริศแพร้ว...............เที่ยงแท้เที่ยงธรรม

อันทุกข์ภัยก่อไว้.................หวังผล
ผลลัพธ์ที่ได้ยล...................ป่นปี้
เกินกว่าคาดคิดจน................สาหัส
สัจธรรมบ่งชี้.......................ทุกข์นั้นคืนสนอง