มัวปิดหู แล้วหลับตา อ้าปากค้าง
รู้เสียบ้าง โลกเขาไป ไกลมากแล้ว
อยู่อย่างหลง คงเพลินเสียง วังเวงแว่ว
รักนายแม้ว หริอนายมาร์ค ฝากให้คิด
รักตัวตน คนที่ต้อง ร้อนหนาวเย็น
คนที่เป็น อารยะชน แดนศักดิ์สิทธิ์
ที่รักชาติ ศาสน์กษัตริย์ สุดชีวิต
ไมตรีจิต ด้วยศักดิ์ศรี เสรีธรรม
วันเสาร์ที่ 2 พฤษภาคม พ.ศ. 2552
สมัครสมาชิก:
ส่งความคิดเห็น (Atom)
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น