ณ.บัดนี้ เสมือนมี สองระบอบ
คือนอกกรอบ และในกรอบ สองมาตรฐาน
เมื่อโลกเรา ไร้พรมแดน แสนหลักการ
รัฐบาล ติดขอบเขต เหตุผลเพี้ยน
อนุรักษ์ นิยม ผสมทุน
จึงว้าวุ่น กับอำมาตย์ ลืมบทเรียน
ครั้งสังคม นิยม อ่อนๆ ต้อนวนเวียน
มิอาจเขียน ประวัติศาสตร์ ให้ซ้ำรอย
ไม่คิดกล้า รู้คุณค่า ประชาธิปไตย
จึงหลงไหล ในฝ่าครอบ ชอบใจพลอย
เป็นกบใหญ่ ในกะลา พารอคอย
แม้นปลดปล่อย ไปไม่เป็น เช่นห้อยโหน
คิดนอกกรอบ จึงว่าผิด ติดกฏหมาย
กฏทั้งหลาย ร่างกำหนด ให้เล่นโขน
มวลชนสร้าง คนแปลงร่าง เยี่ยงอย่างโจร
จึงจับโยน กติกา ประชาธิปไตย
สมัครสมาชิก:
ส่งความคิดเห็น (Atom)
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น