วันศุกร์ที่ 1 พฤษภาคม พ.ศ. 2552

362

แสงนวลผ่อง คันฉ่อง สาดส่องฟ้า
ล่วงเข้าสู่ อันธิกา คืนพาฝัน
เมฆสีหมอก พอกสีหม่น พ่นนิลพรรณ
แอบเงาใจ ใต้เงาจันทร์ เยี่ยง "อาชา"

วาโยแผ่ว พัดผ่าน กังวานเวก
นิศาเสก เพลงเหงา เฝ้าห่วงหา
ทะเลดาว พราวพร่าว กลางอาภา
ป่านนี้เธอ... นิทรา... อยู่แห่งใด ?

แม้นฟ้ากว้าง ต่างทิศ ไม่ผิดแปลก
แม้นต้องแยก แปลกถิ่น ถวิลไหว
แม้นมองจันทร์ ต่างเสี้ยว ไม่เปลี่ยวใจ
ใจถึงใจ ... อยากส่งให้ ... ไม่พรั่นพรึง

รอ .. ปลดเปลื้อง ภาระ และหน้าที่
หวัง .. จะมีวันให้หายคิดถึง
นี่คือเสียงเรียกจาก ... ห้วงคำนึง
ที่ตราตรึง ... ถึงเธอ ... มิเสื่อมคลาย ..

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น