ทุกคน มีสมอง ... มีมุมมอง ที่ต่างกัน
สงคราม แห่งชนชั้น ... จ้องฟาดฟัน กันให้ขาด
ไม่เคย เลยสักครั้ง ... หลังพิงกัน จะสิ้นชาติ
คนไทย ไม่บังอาจ ... คิดล้างชาติ แค่สะใจ
แต่เรา ต้องสร้างชาติ ... ความผิดพลาด ครั้งยิ่งใหญ่
บทเรียน เรียนรู้ไว้ ... เรามาไกล แต่ไม่สาย
มีเหตุ จึงเกิดผล ... โปรดจำนน เถิดสหาย
อคติ จงละลาย ... ร้อนจะตาย เย็นจะเป็น
สูญเสีย ครั้งยิ่งใหญ่ ... ถึงเส้นชัย คงได้เห็น
บทเรียน แสนลำเค็ญ ... แสนยากเย็น เพราะต่อสู้
แตกต่าง ทางความคิด ... ต้องไม่ปิด เพื่อเรียนรู้
คิดต่าง ใช่ศัตรู ... ผิดเป็นครู รู้อภัย
วิกฤติชาติ ในครั้งนี้ ... ปฐพี คร่ำครวญไห้
หมายเหตุ ประเทศไทย ... ไทย “ฆ่า” ไทย ไม่น่าเชื่อ
แตกแยก แตกสลาย ... เป็นหลายฝ่าย เพียงสีเสื้อ
ย้อนศร เกลือจิ้มเกลือ ... ไม่ใช่เพื่อ ใครบางคน
กงกรรม กงเกวียน...ว่าย ... อย่ามองปลาย ให้มองต้น
กรรมสนอง ต้องจำนน ... ควรเตือนตน ให้ไตร่ตรอง
สมัครสมาชิก:
ส่งความคิดเห็น (Atom)
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น