ปวดร้าวใจ ทำไม ให้วิโยค
มัวแต่นั่ง เศร้าโศก ให้โลก..หยัน
มีสมอง สองมือไว้ ทำไมกัน
อย่าหวาดหวั่น กับความจริง สิ่งที่..มอง
อันว่าความ..โลภ โกรธ หลง เชื่อมโยง..จิต
ให้มนุษย์ ขบคิด ติดเป็น..สอง
ชั่วและดี มีให้เห็น เป็น..ครรลอง
บางคน..จ้อง บางคนยื้อ..ต่าง..ถือดี
นั่งฟังเพลง ประเทศไทย ใจหวีดหวิว
คล้ายดั่งนิ้ว สูง กลาง ต่ำ ช้ำ..ทุกสี
ถ้า..คนไทย ร้างและไร้ ซึ่ง..ไมตรี
เข้าขยี้ ห้ำหั่นกัน ก็บรรลัย
มาเถิดมา มารักกัน เหมือนวันก่อน
อุทาหรณ์ เสียแผ่นดิน สิ้น..อาศัย
ประวัติศาสตร์ ที่เคยอ่าน นั้นยังไง
เกิดเป็นไทย ต้องรักไทย อภัยกัน
สมัครสมาชิก:
ส่งความคิดเห็น (Atom)
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น