๏ พักแรมรอนป่านี้...........ในเพลิน
เนินไผ่ ผิวเพลงเชิญ.........เห่โล้
โฮเล สุขใดเกิน...............ยลป่า
ยาป่น เตรียมติดโอ้...........เหน็บไว้ กันยุง ๚ะ
๏ กรุงยัน เยินยับสร้าง.......แรงเคือง
เรืองแข่ง เกมการเมือง......เก่าแค้น
แกนเขา ต่างใจเรือง-........รองส่ง
ลงส่อง ทางสว่างแม้น.......หม่นบ้าง ยังรอ ๚ะ
๏ ยอหลัง เริงป่าไม้...........เดียวกัน
ดันเกี่ยว เก็บดวงตะวัน........ต่างฟ้า
ตาพราง มืดบอดอัน..........ควรปิด
คิดป่วน กาลกลับหน้า........ก่อแล้ว เลยพัง ๚ะ
๏ หลังเผย แรงต่อต้าน.......รวมไทย
ไหลท่วม มิตรแรงใจ..........ส่งต้าน
สานตรง ต่อทำไม.............รุกคืบ
หลืบคุก สู่คนค้าน.............ขับย้อน เยือนตน ๚ะ
๏ ยลเตือน ตรองต่างผู้......ชน,เมือง
เชื่องหม่น ระอาเคือง.........ขุ่นบ้าง
ขวางบุญ ก่อกรรมเนือง......เราท่าน
ลานเท่า เพลิงแผดล้าง......วอดบ้าน เมืองเรา ๚ะ
๏ เมาเรือง อำนาจ สิ้น.......วันไหน
ไหวนั่น คิดถึงไพร.............ป่าให้
ไปหา สิ่งชโลมใจ.............คราเปล่า
คราวป่า แรมซุกไว้............อุ่นด้วย เราสบาย ๚
สมัครสมาชิก:
ส่งความคิดเห็น (Atom)
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น