ต้นเอ๋ยต้นประชาธิปไตย ไร้ใบไม่มีดอกไม่ออกผล
มีพานรัฐธรรมนูญอยู่เบื้องบน ผองชนกราบไหว้เคารพบูชา
สันติภาพยืนบนกองกระดูก ผู้ปลูกผู้เรียกร้องผู้ไขว่คว้า
เดินฝ่าลวดหนามเพื่อได้มา คือประชาธิปไตยของผองชน
ได้จากตายไปแล้วผู้ประศาสน์ น้ำตาหลั่งเลือดราดสาดหลายหน
บ้างพิการบางคนก็พิกล ไม่ยอมทนเป็นทาสเผด็จการ
แต่ยังมีบางคนชนผู้กล้า ยังทายท้าหยัดยืนขึ้นสืบสาน
ถึงลำบากยากไร้ยังทนทาน อุดมการณ์วีรชนยังจดจำ
เพราะคุณค่าของชีวิตคือการให้ แสงสว่างแห่งในใจในคืนค่ำ
คือต่อสู้เพื่อความยุติธรรม วีรกรรมผู้กล้าไม่เคยตาย
ยังคงอยู่ในหัวใจของนักสู้ ยังคงอยู่ในหัวใจของผู้ให้
แม้หนทางสร้างสรรค์นั้นยาวไกล เพื่อประชาธิปไตยต้องอดทน
สมัครสมาชิก:
ส่งความคิดเห็น (Atom)
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น