๏ กลายวัน คืน กลั่นเว้า.........เวียนปาน ฝันนอ
วานเปลี่ยน คืนวันมัว.............หม่นบ้าน
มารบน หมู่เฮานัว.................เหิม,หลัก
หัก,เริ่ม แรงอื่นล้าน..............ก่อแล้ว กลายคืน ๚ะ
๏ กลืนคาย คำเอ่ยเอื้อน........อำ,เผย
เอ่ยพร่ำ เพียงคำเปรย...........ป่วนไส้
ไปชวน เพื่อนเผาเลย............เพลงป่า
พาเปล่ง เปิงป่าวไว้...............เปิดข้าม กาลสมัย ๚ะ
๏ ไกลสมาน จึงขับร้อง..........เพลงรัก
ผลักเร่ง พาฟูมฟัก................ผ่านแม้น
แฟนมาร ร่าเริงนัก................รุมนาบ
ราบนุ่ม เนิน,อกแค้น.............ขุ่นข้าม คนหมอง ๚ะ
๏ ครองมนต์, เมือง,ป่าไม้......มีเขา,
เมาขี่ อำนาจเอา..................อื่นป้าย
อายปืน ป่วนเปิงเผา..............พาป่วน
ผวนป่า คอนกรีตคล้าย..........เถื่อนด้วย ปรามประชา ๚ะ
๏ ป่าทราม เป็นหนึ่งให้..........ใครหลง
คงไล่, อีกนานคง................จบไร้ –
ใจลบ จากความจง-.............รัก,จะ ได้ฤา
ละจัก คืนกลับไว้................ต่อเชื้อ คนสุม ๚ะ
๏ คลุมชน คืนสื่อสร้าง.........พฤกษ์ไสว
ไพรศึก คอนกรีตไกว..........แกว่งบ้าง
กางแบ่ง โบกโบยไพร.........คืนสู่ ไทยนอ
ครู่ชื่น เราสุขสร้าง..............ป่าให้ ทุมเขียว ๚ะ
สมัครสมาชิก:
ส่งความคิดเห็น (Atom)
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น