ต้องให้ข้า ต้องสะอื้น สักกี่ครั้ง
ข้าต้องยัง หลั่งน้ำตา อีกแค่ไหน
ต้องก้มหน้า ให้ยำยี อีกเท่าใด
หรือต้องให้ ใจปี้ป่น หล่นลงดิน
ยังไม่พอ กันอีกหรือ ที่ทำข้า
ยัดข้อหา สารพัด หนักอย่างหิน
ตราหน้าข้า ว่ารับจ้าง ก่อม็อบกิน
ต่ำติดดิน ไร้ศักดิ์ศรี ย่ำยีกัน
ผิดด้วยหรือ ที่ข้าเชื่อ ความคิดข้า
ผิดที่มา เรียกร้องสิทธิ ที่คิดฝัน
ไหนบอกว่า ชาวประชา มีสิทธิกัน
แต่ไยวัน นี้มาด่า เข่นฆ่าเรา
เสียงรัวดัง ห่ากระสุน ที่พุ่งออก
ปากกระบอก เอ็มสิบหก ชนอกเขา
คนเหล่านั้น ที่เขาเป็น เพื่อนของเรา
ที่ร่วมกัน ออกไปเอา ประชาธิปไตย
กี่ร่างแล้ว ที่ร่วงลง ที่ตรงหน้า
แล้วท่านพา ศพไปทิ้ง ที่ตรงไหน
ฆ่ากายเรา แล้วยังมา ฆ่าหัวใจ
ด้วยการไป ออกข่าวว่า พวกข้าเลว
ย่ำยีเถิด ยำยีไป ให้เต็มที่
เข้าทุบตี กายของข้า ให้เนื้อเหลว
แต่ไม่มี วันที่เจ้า พวกคนเลว
จะได้ครอง ใจที่เหลว นี้แน่นอน
สมัครสมาชิก:
ส่งความคิดเห็น (Atom)
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น