ขอส่งใจ จาก..เมืองกรุง มุ่งสู่..ดอย
เธอ..อย่าหงอย อย่าเหงา เศร้าถวิล
สักวันหนึ่ง เถิดหนา นะยุพิน
ถ้าไม่..สิ้น ลมหายใจ ได้..เจอกัน
ปณิธาน ในตำนาน การต่อสู้
กับศัตรู ที่แกร่ง และแข็งขัน
แต่ยังมี สองเรา เข้า..ประจัน
ร่วมสร้างสรร หาระบอบ ที่ชอบธรรม
แม้วันนี้ จะห่างหาย เพราะพ่าย...เขา
ทั้งการข่าว ก็เบือนบิด คิดแล้ว..ขำ
นี่แหละหนอ ขอ..ตั้งหลัก จัก..จดจำ
กับความช้ำ ครั้งนี้ มี..บทเรียน
ขอ..ส่งใจ จาก..เมืองกรุง มุ่ง..สู่บ้าน
เป็นสายธาร สามัคคี ไม่มีเปลี่ยน
ทั้งยอดเขา สู่ท้องนา มา..เยี่ยมเยียน
ดั่งแสงเทียน ส่องสว่าง กลางใจ..เรา
แต่. วันนี้ ก็ยังดี ที่มีเพื่อน
ยังไม่เลื่อน ห่างหาย เหมือนใครเขา
มาชักชวน ร่ำสุรา น่า..บรรเทา
ความปวดร้าว ที่ขื่นขม ห่มใจ..เรา
สมัครสมาชิก:
ส่งความคิดเห็น (Atom)
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น