วันอังคารที่ 21 เมษายน พ.ศ. 2552

43

ในที่สุด ... ความ “แค้น” ... ทำให้ “คลั่ง”
ในที่สุด ... ความ “ชิงชัง” ... ทำให้ “บ้า”
ในที่สุด ... ความ “โง่เขลา” ... เบาปัญญา
จึงดาหน้า ... บีฑา ... มาเป็น “นาย”

ในที่สุด ... การ “ริดรอน” ... ถูก “ต่อต้าน”
จะทำให้ ... องค์การ ... ล่ม “สลาย”
จนย่อยยับ ... อับปาง ... “บ่อนทำลาย”
ผลสุดท้าย ... ความ “อับอาย” ... จะมา “เยือน”

ในที่สุด ... มิตรแท้ ... แน่หา “ยาก”
เพราะมัวแต่ ... ใช้ “ปาก” ... กล่าว “เชือดเฉือน”
“การหักหลัง” ... สัญญานลั่น !! .... สนั่นเตือน”
ทำลาย “เพื่อน” ... ดั่ง เสมือน ... สร้าง “ศัตรู”

ในที่สุด .... เคย “รัก” ... กลับยิ่ง “เกลียด””
บ่ม “เสนียด”.. ความ “เครียด” ... ที่ “สุมอยู่”
จนกลัดหนอง ... เป็นความ “ลับ” ... ใคร “มิรู้”
พร้อมเปิดโปง ... โยงสู่ ... “ผู้บงการ”

ในที่สุด ... “เวรกรรม” ... ที่ทำไว้
จึงย้อนกลับ ... มาให้ร้าย ...ทุกสถาน
เพื่อสอนว่า ... อย่าไว้ใจ .... “เผด็จการ”
จะย้อนกลับ ... มาเล่นงาน ... ด้วยเสียง “ปืน”

ประชาชน ... “มือเปล่า” ... หมดทางสู้
ยังเสียรู้ ... “ รั้วของชาติ” ... มิอาจขืน
ได้โปรดเถอะ!! … อย่าหันปลาย ... “กระบอกปืน”
เพื่อหยิบยื่น ... ตอบแทน ... ประชาชน !!

อันการใช้ ... “อำนาจ” ... นั้นล่อแหลม
ใช่กับแกล้ม ... อัน “โอชา” ... ผู้หวัง “ผล”
คิดว่า “เสือ” ... ให้ขี่หลัง ... พลั้งลืมตน
คิดโดดพ้น ... “ลงหลังเสือ” ... เมื่อสายไป

“เสือ” ทั้งหลาย ... ควรกลับ “ป่า” ... เป็นจ้าว “ป่า”
ปล่อยอาณา ... ประชาราษฎร์ ... ในเมืองใหญ่
“เสือ” ทั้งหลาย ... หาก “ปกป้อง” ... คุ้ม “ผองภัย”
ปวงประชา ... คงอุ่นใจ ... ยั่งยืนนาน

บทความนี้ ... อยากสื่อ ... ให้รู้ไว้
อย่านำให้ ... “จ้าวป่า” .... มาเพ่นพ่าน
อันเขี้ยวเล็บ .... ชั่วเคยมี ... ดีเคยผ่าน
ย่อมสยบ ... ได้ทั้งมาร ... และมวลชน !!!

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น