“รากหญ้า ฝังราก ใต้ต้นหญ้า
ต่ำเตี้ยกว่า ต้นไม้ ที่รายล้อม
รากหญ้า หน้าดำ หลังโก่งค้อม
มีแต่ “ยอม” ถูกล้อม โชคชะตา
เขามีสิทธิ์ จะคิด และจะฝัน
แค่รำพัน ในใจ ไม่เอ่ยกล้า
ใช่เพียงมอง เขาเหมือนกบ ในกะลา
เขาคือปราชญ์ แห่งท้องนา ท้องทุ่งไทย
เขามีหวัง ความหวัง ที่ยังหวัง
อย่ากักขัง ชิงชัง หรือผลักไส
ยิ่งสุมฟืน ไล่เขา ให้หนีไกล
เหมือนเร่งเขา ลุยกองไฟ ใกล้เข้ามา
เราอิ่ม “ข้าว” ทุกมื้อ...จง “ขอบคุณ” เขา
ผลไม้ ของโปรดเรา เขาจัดหา
เขาถือหุ้น ใน ...เศรษฐกิจไทย ... แต่ไรมา
จงมองเขา อย่างเมตตา เอื้ออาทร”
สมัครสมาชิก:
ส่งความคิดเห็น (Atom)
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น